آنیل و نورد کاری

عملیات آنیل و نورد کاری یا آنیلینگ (Annealing) که با نام بازپخت نیز شناخته می‌شود یکی از روش‌هایی است که جهت بهبود خواص مکانیکی محصولات فولادی مورداستفاده قرار می‌گیرد. در واقع در این عملیات فلزات تا دمای بسیار بالا حرارت داده می‌شوند و سپس در دمای محیط خنک می‌شوند. در این عملیات سختی و استحکام فلز، شکل‌پذیری و قابلیت ماشین‌کاری آن افزایش پیدا می‌کند. برای آشنایی بیشتر با این موضوع تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

آنیلینگ چیست؟

به‌طورکلی آنیل کردن یا آنیلینگ دارای مفهوم و کاربرد گسترده‌ای است به این صورت که به هر نوع عملیات حرارتی که منجر به تشکیل ساختاری به جز مارتنزیت و با سختی کمتر و انعطاف‌پذیری زیاد شود، اطلاق می‌شود. ازآنجاکه این مفهوم بسیار کلی است می‌توان گفت که عملیات حرارتی آنیل و نورد کاری به یک سری فرایندهای مشخص‌تر و دقیق‌تر تقسیم می‌شود.

این تقسیم‌بندی بر اساس دمای عملیات، روش سردکردن، ساختار و خواص نهایی است. شایان‌ذکر است که در علم مواد و متالورژی، آنیل کردن یک عملیات حرارتی است که ویژگی های فیزیکی مواد را تغییر می‌دهد تا شکل‌پذیری آن را افزایش و سختی را کاهش دهد. همچنین این فرآیند قابلیت انجام کار سرد را بهبود می‌بخشد. به‌عبارت‌دیگر می‌توان گفت که در آنیل کردن اتم‌ها در شبکه کریستالی مهاجرت می‌کنند و تعداد نابجایی‌ها کاهش پیدا می‌کند که منجر به تغییر در داکتیلیته و سختی می‌شود.

تاریخچه آنیل و نورد کاری

اگر بخواهیم به تاریخچه آنیل و نوردکاری نگاهی داشته باشیم باید بگوییم که اولین کارخانه‌های نورد فولاد در خاورمیانه و جنوب آسیا در اوائل 600 قبل از میلاد دیده شده است. همچنین اولین آزمایش‌ها در نورد آهن برای ورق قلع بود که حدود سال 1670 انجام شد.

علاوه بر این، اولین کارخانه نورد ریل توسط جان بیرکنشاو (John Birkenshaw) در نورثامپتون انگلستان در سال ۱۸۲۰ تأسیس شد. این کارخانه در همان سال‌های ابتدایی تأسیس، ریل‌های آهن به طول ۱۵ تا ۱۸ فوت تولید می‌کرد و به‌مرورزمان با پیشرفت فناوری در کارخانه‌های نورد تعداد این کارخانه‌ها افزایش پیدا کرد.